Misja została zrealizowana w ramach projektu edukacyjnego „Powietrze”, realizowanego na zajęciach dodatkowych uczniów klasy 4 i 5 w ramach projektu dofinansowanego ze środków unijnych „Wielka Mała Szkoła”. Uczniowie przygotowywali się do zrealizowania swojej pierwszej misji stratosferycznej na warsztatach prowadzonych przez Stowarzyszenie WroSpace i pana Włodzimierza Tarnowskiego.
Samą misję nadzorował także Klub Łączności Ratunkowej SP6ZWR z panem Hubertem Hajdukiem, a nad całością czuwała pani Anna Bukiewicz-Szul, nauczyciel fizyki i koordynator World Space Week Wrocław.
Podstawowe wyposażenie każdego lotu stratosferycznego to nadajniki lokalizacyjne.
Tym razem na pokładzie kapsuły wyniesionej przez pierwszy balon znalazły się aż cztery takie nadajniki. Pierwsze trzy były to amatorskie urządzenia opracowane przez krótkofalowców, nadające w paśmie 70cm przeznaczonym dla krótkofalowców i nadawały dane telemetryczne z niewielką mocą około 60mW, wykorzystując kilka rodzajów emisji (RTTY – 437.615MHz, APRS – 432,500MHz, D-STAR – 438.025MHz).
Dzięki amatorskim stacjom odbiorczym krótkofalowców, mogliśmy śledzić aktualną pozycję oraz podstawowe parametry lotu, a sygnał z tych urządzeń był odbierany w promieniu kilkuset kilometrów.
Dodatkowo, krótkofalowcy wyposażyli ten lot w samodzielnie wykonany nadajnik, który na częstotliwości 144.500MHz nadawał wcześniej przygotowane zdjęcia w systemie SSTV. Podobne transmisje kilka razy w roku są nadawane z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS i są świetną okazją do przetestowania systemów antenowych stacji naziemnych.
Aby zarejestrować przebieg lotu i wykonać zdjęcia, kapsuła przygotowana przez naszych uczniów została wyposażona w 3 kamery. Dwie z nich wykonywały zdjęcia w odstępach 1 sekundowych, a trzecia nagrywała filmy w systemie VR360.
Skąd pomysł na misję stratosferyczną w szkole AMS?
O tego typu misjach mówi się często, że są to małe misje kosmiczne, takie przedszkole satelitarne. Na pewno są doskonałą formą przetestowania sprzętu, wykonania eksperymentów, wykonania testów np. łączności w warunkach chociaż trochę zbliżonych do tych panujących w kosmosie, a przy okazji koszty ich przygotowania są w zasięgu takiej szkoły, jak nasza. Dają niezwykłą okazję do sprawdzenia swoich możliwości konstrukcyjnych, sprawdzenia nowych systemów komunikacji. Są też świetnym narzędziem edukacyjnym.
Czego nauczyli się nasi uczniowie?
Każdy lot stratosferyczny wymaga zgody i ustaleń z Polską Agencją Żeglugi Powietrznej. Należy zapoznać się w warunkami wypuszczenia balonów lekkich używanych do sondowania atmosfery, sprawdzić czy planowana lokalizacja startu znajduje się w strefie, w której taki start będzie możliwy, przygotować specjalne zgłoszenie, uzyskać stosowne pozwolenia zarówno z PAŻP, jak i np. administratora terenu, z którego odbędzie się start.
Szczegóły naszej szkolnej misji stratosferycznej i parametry naszego ładunku:
Waga: ok. 1700 gramów
Zabrano: pierwiastek lantanowiec, babeczkę, próbki kosmetyków – aby sprawdzić, jak zareagują w zmiennych warunkach atmosferycznych i stratosferycznych, porównać ich stan przed lotem i po powrocie. narzędzia nawigacyjne i rejestratory.
Zapis wideo w 360 stopniach można zobaczyć na naszym kanale na YouTube.
